Van de Laar e.a.(2010) doen onderzoek naar het herkennen van persoonlijkheidsfactoren die bijdragen aan de gevoeligheid voor het krijgen van slapeloosheid. Ook onderzoeken zij in hoeverre persoonlijkheidsfactoren invloed hebben op het effect van gedragstherapie.
Slapeloosheid is een veelvoorkomende slaapstoornis die veroorzaakt wordt door verschillende factoren. Ook bepaalde persoonlijkheidstrekken kunnen bijdragen aan het ontwikkelen of in stand houden van slapeloosheid. Daarnaast kunnen persoonlijkheidskenmerken van invloed zijn op de effectiviteit van cognitieve gedragstherapie.
De afdeling onderzoek en ontwikkeling van het slaapcentrum Kempenhaege doet onderzoek naar de effectiviteit van hartcoherentietraining als aanvullende behandelmethode bij langdurige slapeloosheid bij volwassenen. Kortdurende cognitieve gedragstherapie (CGT) is de behandeling waarvoor het snelst wordt gekozen bij langdurige slapeloosheid. Het effect van de behandeling is lager dan bij andere stoornissen. Uitgangspunt in deze studie is het hyperarousal model van slapeloosheid waarbij fysiologische over-arousal en een disbalans in het autonome zenuwstelsel (AZS) een rol spelen. Tijdens kortdurende HRV-biofeedback wordt getraind op het produceren van een coherent HRV-patroon dat past bij fysiologische balans en ontspanning. HRV-biofeedback geeft daarmee een mogelijkheid tot zelfregulering. Hierdoor kan dit een goede aanvulling zijn op cognitieve gedragstherapie (Verbeek, 2010).
